شنواییسنجی علمی است که به مطالعۀ حواس شنوایی و فرایندهای مرتبط با شنوایی در انسانها میپردازد. این رشته بررسی میکند که چگونه گوش و سیستم شنوایی کار میکنند، چگونه اطلاعات صوتی از محیط به مغز منتقل میشوند و چگونه مغز این اطلاعات را تجزیه و تحلیل میکند.
وظایف کارشناس شنواییشناسی
آناتومی و فیزیولوژی گوش:
مطالعه ساختار و عملکرد گوش و اجزای آن از جمله حفرۀ گوشی، حلقۀ بیضی و مروارید
ارزیابی شنوایی:
استفاده از ابزارها و روشهای ارزیابی برای سنجش شنوایی افراد و تشخیص اختلالات شنوایی
تجهیزات شنوایی:
طراحی، انتخاب و تنظیم تجهیزات شنوایی مانند سمعکها و کوچککنندههای صدا
درمان اختلالات شنوایی:
استفاده از روشهای درمانی مانند تمرینات حسی-حرکتی، تمرینات شنوایی و استفاده از تجهیزات همکاری
پیگیری بالینی:
بررسی و مشاوره با بیماران درباره اختلالات شنوایی و ارائۀ خدمات و مراقبتهای لازم
تحقیقات علمی:
انجام تحقیقات در حوزۀ شنواییشناسی و ارائۀ دادههای جدید و نوآورانه
گرایشهای رشتۀ شنواییشناسی در کارشناسی ارشد
رشتۀ شنواییشناسی (Audiology) دارای چندین گرایش مختلف است. برخی از گرایشهای رایج در رشتۀ شنواییشناسی عبارتند از:
شنوایی کودکان:
این گرایش بر روی ارزیابی و درمان اختلالات شنوایی در کودکان تمرکز دارد. این شامل آزمونهای شنوایی کودکان، تجهیزات سمعکهای کودکان و توانبخشی شنوایی در کودکان است.
شنوایی بزرگسالان:
بر روی ارزیابی و درمان اختلالات شنوایی در بزرگسالان تمرکز دارد. شامل مشاوره در مورد سمعکها، تجهیزات پیشرفته شنوایی و بهینهسازی سمعکها برای نیازهای بزرگسالان است.
شنوایی و تکنولوژی:
این گرایش بر روی پیشرفتهای تکنولوژی در حوزۀ شنوایی تمرکز دارد. مطالعۀ فناوریهای جدید در سمعکها، تجهیزات شنوایی و سیستمهای تصویربرداری طبی است.
شنوایی و پزشکی:
این گرایش بر روی همکاری با پزشکان برای تشخیص و درمان اختلالات شنوایی تمرکز دارد. شامل عملیات جراحی شنوایی، تشخیص و درمان اختلالات شنوایی در پزشکی است.
شنوایی و ارتباطات:
بر روی ارتباطات انسانی و روابط عمومی در رابطه با افراد با مشکلات شنوایی تمرکز دارد. شامل مهارتهای ارتباطی، مشاوره و حمایت روانی برای بهبود کیفیت زندگی افراد با مشکلات شنوایی است.
تواناییهای موردنیاز برای موفقیت در رشتۀ شنواییشناسی
برای موفقیت در رشتۀ شنواییشناسی، تواناییهای زیر بسیار مهم است:
- علاقه و اشتیاق: علاقه به شنوایی و ارتباط با بیماران با مشکلات شنوایی و حمایت از آنان برای بهبود کیفیت زندگی آنها
- دقت: توجه دقیق به جزئیات و انجام ارزیابیهای شنوایی و تشخیص اختلالات با دقت و صحت
- مهارتهای ارتباطی: توانایی برقراری ارتباط مؤثر با بیماران، خانوادههای آنان و تیمهای درمانی. قدرت گوشدادن فعال و توانایی انتقال اطلاعات بهطور روشن و قابل فهم
- مهارتهای فنی: آشنایی با تجهیزات شنوایی و توانایی تنظیم و استفاده از آنها. تسلط بر نرمافزارها و ابزارهای مورد استفاده در ارزیابی و درمان اختلالات شنوایی
- تفکر تحلیلی: توانایی تحلیل دادهها، تشخیص درست اختلالات شنوایی و برنامهریزی برای درمان مناسب
- قدرت تصمیمگیری: توانایی تصمیمگیری در شرایط فشار زمانی و بهعنوان یک عضو فعال در تیمهای درمانی
- مهارتهای مدیریتی: توانایی مدیریت زمان، هماهنگی با بیماران و تیمهای درمانی، و سازماندهی فعالیتها و رویدادها
- انعطافپذیری و تطبیقپذیری: توانایی سازگاری با موقعیتهای مختلف و تغییرات در درمان اختلالات شنوایی
- حس بالینی: توانایی تشخیص و درک نیازهای بیماران و ارائۀ راهکارهای مناسب برای بهبود شنوایی آنها
- اخلاق حرفهای: رعایت اصول و قوانین حرفهای، حفظ حریم شخصی بیماران و رفتار احترامآمیز با آنها
فضای کاری و آیندۀ شغلی رشتۀ شنواییشناسی
فضای کاری و آیندۀ شغلی در این رشته بهدلیل اهمیت بالای صوت و شنیدار در زندگی روزمره و علمی، بسیار گسترده است. در زیر به برخی از حوزههای کاری و آیندۀ شغلی در رشتۀ شنواییشناسی اشاره میکنیم:
- مشاورۀ صوتی: شنواییشناسان میتوانند در مراکز بهبود شنوایی و کلینیکهای صوتی بهعنوان مشاوران صوتی فعالیت کنند. آنها میتوانند به بیماران کمک کنند تا مشکلات شنوایی خود از جمله نقص شنوایی را تشخیص داده و درمان کنند.
- پژوهشگری: شنواییشناسان میتوانند در حوزۀ پژوهشهای علمی در رابطه با شنیدار و مشکلات آن مانند نقص شنوایی، اختلالات توجه و حافظه، تأثیر صداها بر روی سلامت و سایر موضوعات مرتبط فعالیت کنند. آنها میتوانند در دانشگاهها، مؤسسات تحقیقاتی و صنعتی مشغول به پژوهش و آزمایش باشند.
- طراحی و تولید کمکهای شنوایی: شنواییشناسان میتوانند در صنعت تولید کمکهای شنوایی و دستگاههای مرتبط کار کنند. طراحی کمکهای شنوایی پیشرفته، برنامههای کامپیوتری و نرمافزارهای مرتبط جزء فعالیتهای اصلی در این حوزه است.
- آموزش و ترویج سلامت شنوایی: شنواییشناسان میتوانند در حوزۀ آموزش و ترویج سلامت شنوایی فعالیت کنند. آنها میتوانند در مدارس، بیمارستانها، مراکز بهبود شنوایی و سایر مؤسسات بهداشتی و آموزشی بهعنوان مشاوران و آموزشدهندگان حضور داشته باشند.
مزایا و معایب رشتۀ شنواییشناسی
مزایا:
- اهمیت حرفهای: رشتۀ شنواییشناسی برای تشخیص و درمان مشکلات شنوایی افراد بسیار حائز اهمیت است. پرستاران این رشته میتوانند بهبود شنوایی افراد را به کمک تکنولوژیهای پیشرفته و تمرینات مناسب، تسهیل کنند.
- اشتغالزایی: با رشد جمعیت و افزایش نیاز به مراقبتهای شنوایی، فرصتهای شغلی برای فارغالتحصیلان این رشته افزایش مییابد و این میتواند باعث اشتغال در این حوزه شود.
- امکان کار در محیطهای متنوع: فارغالتحصیلان این رشته میتوانند در محیطهای مختلفی از جمله بیمارستانها، کلینیکها، مراکز تخصصی شنوایی، مدارس و مؤسسات مراقبتی فعالیت کنند.
معایب:
- هزینههای آموزشی: تجهیزات پیشرفته و آموزشهای تخصصی در این رشته میتواند هزینههای بالایی داشته باشد که برای برخی دانشجویان میتواند چالشهای مالی ایجاد کند.
- متمرکز بودن رشته: بسیاری از مراکز و فرصتهای شغلی در حوزۀ شنواییشناسی در شهرهای بزرگ و متمرکز هستند که ممکن است برای برخی از افراد مسئلهساز باشد.
- مواجهه با مشکلات شنوایی کاری: در طول کار، ممکن است پرستاران این رشته با مشکلات شنوایی افراد مواجه شوند که ممکن است برای برخی دلسردکننده باشد.
- پیشرفت فناوری: پیشرفتهای فناوری و تکنولوژی ممکن است نیازمند آموزش و بروزرسانی مداوم دانشها در این رشته باشد که برای برخی افراد ممکن است چالشبرانگیز باشد.
در نهایت، برای انتخاب رشتۀ شنواییشناسی باید به مزایا و معایب آن توجه کرده و با توجه به علاقه و تواناییهای شخصی خود تصمیمگیری کنید. همچنین، مشورت با کارشناسان موفق در این رشته میتواند به شما در انتخاب صحیح کمک کند.
نویسنده: تیم مشاوره مقدم _ فاطمه دهقانپور
ارسال پاسخ